Spis treści Poprzednia strona: Inne paradygmaty Następna strona: Zasada KISS
Jak na razie programowanie jest czynnością twórczą wyłącznie ludzkiego umysłu. Człowiek popełnia jednak błędy. Źródła tych błędów mogą być przypadkowe (np. przeoczenia), systematyczne (np. brak odpowiedniej wiedzy), zewnętrzne (np. brak kompatybilności ze sprzętem) i inne (np. czysto ludzkie). Aby sobie z tym poradzić i pomóc skupić główny wysiłek na samym rozwiązywanym problemie, a nie na obsłudze obarczonego nieuchronnym błędem procesu jego rozwiązywania, stosuje się rozmaite metodologie. Celem metodologii jest unikanie przyczyn błędów i radzenie sobie z błędami kiedy wystąpią, a także ogólne podnoszenie jakości kodu tak, aby był łatwiejszy w utrzymaniu, czyli w tym, co się z nim będzie działo po jego napisaniu. Metodologia programowania to sposób rozwiązywania konkretnych problemów inżynieryjnych związanych z programowaniem traktowanym jako czynność ludzka, a więc metodologia to testowanie, szukanie i poprawianie błędów, ocena jakości, etapy pracy i wracanie do nich, itp. Metodologia dotyczy nie tylko samego programowania (tzw. implementowania), ale także zadań okolicznych takich jak: analiza rynku, zbieranie wymagań, analiza problemu, planowanie pracy, modelowanie danych, określanie taksonomii, testowanie, dostarczanie i rozpowszechnianie rozwiązań programowych, serwis i wsparcie, szkolenia, naprawa błędów, realizacja zmieniających się z czasem wymagań, itp.
Jeśli rozwiązywane problemy są zbyt złożone lub czas na ich rozwiązanie jest zbyt krótki, to zwielokrotnia się nakład pracy zatrudniając wielu programistów do robienia tych samych lub podobnych rzeczy. Pojawia się wtedy potrzeba zarządzania tymi ludźmi i ich pracą. Duży problem zwykle dzieli się na mniejsze i suma rozwiązań mniejszych stanowi rozwiązanie problemów dużych. Próby rozwiązania tych mniejszych, poszczególnych problemów, to tzw. zadania [tasks]. Nawet jeśli jest tylko jeden programista, to musi on dzielić swój czas pomiędzy różne zadania programistyczne (tzw. taski – tak, to polskie słowo, kalka językowa z angielskiego). Podział taki wymaga zarządzania, niewiele różniącego się od zarządzania pracą wielu osób. Ogólnie mówi się o zarządzaniu projektem. Aby rozwiązać problemy związane z zarządzaniem procesem tworzenia oprogramowania stosuje się rozmaite style zarządzania projektami. Istnieją też rozwiązania kompleksowe pod konkretne zastosowania, tzw. metodyki. Łączą one ze sobą określone metodologie i style zarządzania. Aby rozwiązywać same problemy w sposób standardowy stosuje się kombinacje tzw. wzorców projektowych [design patterns], konwencji kodowania [coding conventions] i ciągle aktualizowanych zbiorów najlepszych praktyk [best practices].
Spis treści Poprzednia strona: Inne paradygmaty Następna strona: Zasada KISS